Ο Γιώργος Χρανιώτης δεν διστάζει πολλές φορές να μοιράζεται τις σκέψεις του με το κοινό. Σκέψεις που αφορούν θέματα εκτός των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του. Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Hello μίλησε για δύσκολες στιγμές στη ζωή του.
Ήθελα να μυρίσω λίγο θάνατο
«Επειδή μου αρέσει να γεύομαι τη ζωή, ήθελα να μυρίσω λίγο το θάνατο. Όχι να τον γευτώ, να τον μυρίσω… Οπότε, όποιες ακρότητες έχω κάνει στη ζωή μου – να τρέχω με τη μοτοσικλέτα μου, να πίνω και πάλι να οδηγώ τη μοτοσικλέτα – τις έκανα μάλλον για να επιβιώσω από κάτι που θα ήταν δύσκολο; Δεν ξέρω ακριβώς. Ξέρω ότι απλώς σαν να μην ήξερα ότι κάποια στιγμή θα πεθάνω – κι αυτό έχει αλλάξει μεγαλώνοντας -, ότι όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή πεθαίνουν.
Σαν να μην είχα αυτήν τη βασική πληροφορία. Τώρα, επειδή γνωρίζω ποιο είναι το αποτέλεσμα, δεν καταφεύγω σε τέτοιες ακρότητες. Κι επειδή θέλω να περάσω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με το γιο μου και να τον δω να μεγαλώνει, μου αρέσει η προοπτική του να είμαι υγιής και προσεκτικός.
Θέλω να δω τον γιο μου να μεγαλώνει
Πιστεύω ότι αρχίζει κάτι άλλο που δεν ξέρω πώς λέγεται
«Όχι, διότι έχω διαβάσει Επίκουρο! Ο Επίκουρος, μεταξύ άλλων, λέει ότι είναι πολύ μάταιο να απασχολείσαι με το θάνατο γιατί είναι κάτι αναπόφευκτο. Επομένως, προσπαθώ να απωθώ αυτήν τη σπατάλη της σκέψης του θανάτου και να θυμάμαι ότι είμαι κάτι ελάχιστο μέσα στο σύμπαν.
Επίσης, έχω μια πεποίθηση – ή μπορεί να έχω ανάγκη να έχω αυτή την πεποίθηση – ότι δεν τελειώνουν τα πράγματα με το θάνατο, κάτι άλλο υπάρχει. Μπορεί να μη λέγεται ζωή, μπορεί να υπάρχει μια άλλη λέξη. Πιστεύω ότι αρχίζει κάτι άλλο που δεν ξέρω πώς λέγεται και δεν βιάζομαι να μάθω κιόλας.»