Μετά από πολύ καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε μία σχετικά ήρεμη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, στον απόηχο μιας μεγάλης διάσπασης και οδεύοντας πια προς το συνέδριο του κόμματος.
Τη συνεδρίαση άνοιξε ο πρόεδρος, Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος τοποθετήθηκε για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το διεθνές σκηνικό, τους αποχωρήσαντες πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά -δηκτικά- και για τον κο Γεραπετρίτη.
«Μου είναι συμπαθής αλλά… υποκλίθηκε»
Η χθεσινή εικόνα του Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, που τον δείχνει να υποκλίνεται κατά την εμφάνιση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έγινε viral. Τόσο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως ο Παύλος Πολάκης, όσο και Μέσα που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση άσκησαν σκληρή κριτική απέναντι στον ΥΠΕΞ, με καθόλου… κολακευτικούς χαρακτηρισμούς.
Και παρά την άμεση διάψευση από τον ίδιο, ο οποίος ανέφερε ότι η υπόκλιση αφορούσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που πράγματι ήταν πίσω από τον τούρκο πρόεδρο, ο Στέφανος Κασσελάκης δεν φάνηκε να πείθεται.
Με σκληρά λόγια αναφέρθηκε στον έλληνα ΥΠΕΞ: «Προσωπικά ο κ. Γεραπετρίτης μου είναι συμπαθής, αλλά δεν μπορείς να ψεύδεσαι ότι η υπόκλιση ήταν για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν την ίδια υπόκλιση είχες κάνει και στο αεροδρόμιο. Φανταστείτε να ήταν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, η προπαγάνδα της κυβέρνησης θα μας είχε κάνει να πέσουμε. Η προπαγάνδα όμως τώρα το περνά με ψιλά γράμματα. Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις από τον πρωθυπουργό για την στάση του υπουργού. Δεν τιμά την Ελλάδα η στάση του κ. Γεραπετρίτη». Διαβεβαίωσε ότι «η μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να υποκλιθεί σε κανέναν».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον πόλεμο στην Ουκρανία και στη συνεχιζόμενη «σφαγή στην Γάζα», υπογραμμίζοντας τον φόβο για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Λάβρος κατά της Νέας Αριστεράς
Χωρίς διάθεση για αυτοκριτική και επιμένοντας στην θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ περί «αδιάφορης διάσπασης», ο Στέφανος Κασσελάκης επιτέθηκε στην ΚΟ της Νέας Αριστεράς.
«Ακούγονται πολλά τελευταία περί μετάλλαξης ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη μετάλλαξη είναι ότι πια δεν υπάρχουν αυλικοί που δουλεύουν για τους servicers και τις τράπεζες και ποτέ δεν πρόκειται επιχειρηματικά συμφέροντα να ελέγξουν τον ΣΥΡΙΖΑ», μία δήλωση που προκάλεσε μεμονωμένες αντιδράσεις, οι οποίες σταμάτησαν με ένα «τώρα το είπαμε, φτάνει», από την πλευρά του προέδρου.
«Βάζουμε μεγάλους στόχους για το επόμενο διάστημα, γιατί είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση που φιλοδοξεί να κυβερνήσει» συνέχισε.
Τη διαφωνία του προς τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς δηλώνει ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος επίσης αναφέρει πως «η ηγεσία φέρει κι αυτή ευθύνες για τη διάσπαση».
«Νέα Κεντροαριστερά» από Ραγκούση, «Δημοκρατικό Μέτωπο» από Τεμπονέρα – «Προεδροκεντρικό» το συνέδριο
Λίγο πριν ξεκινήσει ο προσυνεδριακός διάλογος, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παραμένει «καζάνι που βράζει». Σύμφωνα με πληροφορίες που είχε το in, από την ΚΟΕΣ (επιτροπή συντονισμού), αποκλείστηκαν στελέχη της Κίνησης Μελών.
Γιατί έχει σημασία; Επειδή η επιτροπή συντονισμού μπορεί να ελέγξει οργανωτικά τη σύνθεση και την εκλογή των συνέδρων. Κοινώς, να προωθήσει σταυροδοσίες με τους πολύ «υμέτερους» εκ των προεδρικών. Φαίνεται πως αυτός είναι και ο λόγος που η Όλγα Γεροβασίλη, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ζήτησε η εκλογή της νέας ΚΕ να γίνει μετά τις ευρωεκλογές κι όχι μετά το Συνέδριο, ως είθισται.
Κι ερχόμαστε στην Επιτροπή Θέσεων, που είναι περισσότερο πολυσυλλεκτική, αλλά με μία ανατροπή της τελευταίας στιγμής: Ο Γιάννης Ραγκούσης εξέφρασε πριν την ΚΕ την επιθυμία του να μη συμμετέχει τελικά, μια επιθυμία που έγινε δεκτή από την Ράνια Σβίγγου.
Στην ΚΕ εισηγήθηκε την απομάκρυνση από το αφήγημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και την στροφή προς τη «Νέα κεντροαριστερά», λέγοντας μάλιστα ότι δε γνωρίζει «το μέλλον της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Γνωρίζω, όμως, ότι η κανονικότητα είναι ευκαιρία για την κεντροαριστερά». Κατά την εκτίμησή του, αυτή η πολιτική στροφή θα συσπειρώσει μετριοπαθείς ψηφοφόρους που δεν πείστηκαν κατά τις τελευταίες εκλογές.
Μάλιστα, η δήλωσή του ήταν αιχμηρή: «Σημασία έχει να κάνεις τώρα ό,τι μπορείς ώστε το καράβι να αλλάξει πορεία έγκαιρα, πριν από το… παγόβουνο», όπου «παγόβουνο είναι η ευρωεκλογές και ο κίνδυνος να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τρίτο κόμμα.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας δεν έκοψε τις γέφυρες με τη Νέα Αριστερά, σε αντίθεση με τον πρόεδρο του κόμματος. «Τις επιλογές όλων μας, θα τις κρίνει η ιστορία. Είμαι όμως βέβαιος ότι με αρκετά στελέχη και μέλη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθούμε ξανά στην ίδια όχθη των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, όπως συνέβη και στο παρελθόν», ανέφερε.
Και συνέχισε λέγοντας: «οφείλει να είναι και να λειτουργεί, σαν ένα κόμμα που εκκινεί από το έδαφος της Αριστεράς, με πυξίδα δηλαδή, τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης και οραματικό στόχο, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Η μάχη για το σοσιαλισμό σε συνθήκες (ακρο)δεξιάς, ιδεολογικής ηγεμονίας, γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ. Χρειαζόμαστε το αριστερό – προοδευτικό αντιπαράδειγμα.
Ο «νέος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» οφείλει να είναι και να λειτουργεί σαν ένα «μεγάλο, πολυσυλλεκτικό κόμμα. Ανέκαθεν ο πολιτικός σχηματισμός υπήρξε τόπος συνάντησης διαφορετικών ρευμάτων της Αριστεράς, της οικολογίας, του δημοκρατικού σοσιαλισμού, των κινημάτων. Σαν κόμμα πολιτικής ενότητας οφείλει να οικοδομηθεί στην βάση μιας minimum ιδεολογικοπολιτικής πλατφόρμας, που θα έχει διακριτό στίγμα», προσέθεσε.
Έκανε δε εξαιρετικά σαφές πως στο συνέδριο πρέπει να γίνει ουσιαστικός διάλογος. «δε χρειαζόμαστε συνέδριο – φιέστα του νέου αρχηγού», τόνισε.
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ (; )
Οι φωνές που θέλουν απαγκίστρωση από την Ριζοσπαστική Αριστερά πληθαίνουν. Ή, για την ακρίβεια, κυριαρχούν , εφόσον αυτό είναι και το κομμάτι που έφυγε. Και από προηγούμενες δηλώσεις του Νίκου Παππά, αλλά και από προτροπές άλλων στελεχών, όπως είναι ο Χρήστος Σπίρτζης και σε ένα βαθμό η Θεοδώρα Τζάκρη, στόχος δεν είναι πια οι αριστεροί ψηφοφόροι.
Φαίνεται πως την ιστορική παράδοση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, θα τη συνεχίσει η Νέα Αριστερά, που εξάλλου πήρε το όνομά της από τον πολιτικό όρο με τον οποίο περιγράφονται τα αριστερά, ριζοσπαστικά κινήματα και θεωρητικά ρεύματα των δεκαετιών του ’50-’60.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, από την εκλογή Κασσελάκη και έπειτα, ο ορισμός «ριζοσπαστική» ή «ανανεωτική» Αριστερά έχει εκλείψει. Την θέση της έχει πάρει η «πατριωτική Αριστερά» ή ακόμη και το «κέντρο», στο οποίο αναφέρθηκε σαφώς ο Στέφανος Κασσελάκης κατά τη συνέντευξή του στο Ενώπιος Ενωπίω και το Νίκο Χατζηνικολάου.
Έτσι, στο συνέδριο περιμένουμε αλλαγή ονόματος που θα σηματοδοτεί και την αλλαγή κατεύθυνσης, κάτι που έχει γίνει ξεκάθαρο ήδη από την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Επίσης, ο πρόεδρος κινείται σε μία λογική συγκεντρωτική προς το πρόσωπό του. Τα «πρώτα ονόματα» των νέων στελεχών είναι οι «δικοί του» άνθρωποι και από την ΠΓ κι έπειτα, με πρόταση μάλιστα του Νίκου Παππά -σύμφωνα με πηγές- θα λογοκρίνονται οι εργαζόμενοι των κομματικών Μέσων.
Πρώτη «επιλαχούσα» η Ευγενία Λουπάκη, η οποία αναγκάστηκε σε υποχρεωτική αναρρωτική άδεια. Η ίδια αποκάλυψε αργότερα πως η πρόθεση της διοίκησης του σταθμού ήταν να «κοπεί» η εκπομπή της, όμως τελικά της έδωσαν… 15ημερη αναρρωτική μέχρι «να ηρεμήσουν τον πρόεδρο». Όλα αυτά επειδή δημοσίευσε στην προσωπική της σελίδα συνέντευξη της Έφης Αχτσιόγλου. Η κα Λουπάκη τελικά παραιτήθηκε.
Και όσο η πολυφωνία συρρικνώνεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τόσο συρρικνώνεται και η δυναμική του κόμματος στις δημοσκοπήσεις. Από την πλευρά του προέδρου φαίνεται μέχρι στιγμής πως θεωρεί ότι η συσπείρωση των ψηφοφόρων θα γίνει ελέγχοντας κάθε τι που γίνεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και, πιθανά, αλλάζοντας ριζικά την πολιτική ταυτότητα του κόμματος.
Εδώ προκύπτουν δύο βασικά ζητήματα, όμως: το πρώτο είναι ότι η στροφή προς την κεντροαριστερά ευνοεί κυρίως το ΠΑΣΟΚ, ειδικά μετά τη νίκη του Χάρη Δούκα στον δήμο της Αθήνας. Οι κεντρώοι και κεντροαριστεροί ψηφοφόροι έχουν ήδη ένα κόμμα που θα τους εκφράσει και μάλιστα πια με ένα ακόμη νέο πρόσωπο στο πολιτικό προσκήνιο.
Το δεύτερο βασικό ζήτημα, είναι ότι συσπειρώνει, τελικά, ψηφοφόρους, αλλά αυτοί είναι οι αριστεροί και προοδευτικοί, που στρέφονται προς το εγχείρημα της Νέας Αριστεράς και προς το ΚΚΕ. Και αν ο Διονύσης Τεμπονέρας παραμείνει κάνοντας… αριστερή αντιπολίτευση, είναι εφικτό να κερδίσει αριστερούς ψηφοφόρους για το νέο ΣΥΡΙΖΑ; Ή θα δημιουργήσει εσωτερικούς εχθρούς προς εκείνον;
