Ευθείες απειλές εξαπέλυσαν οι Χούθι κατά του Ισραήλ, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι θα βάλουν στο στόχαστρο όλα τα πλοία που ανήκουν ή λειτουργούν από ισραηλινές εταιρείες ή φέρουν ισραηλινή σημαία.

Η παραπάνω δήλωση έγινε από τον εκπρόσωπο του στρατού της ομάδας που εδρεύει στην Υεμένη, Yahya Sarea. Ο ίδιος κάλεσε όλες τις χώρες να αποσύρουν τους πολίτες τους που εργάζονται στα πληρώματα τέτοιων πλοίων.

Έχουν δηλώσει ότι μπορούν να πλήξουν το Ισραήλ

Πέντε ημέρες νωρίτερα, οι Χούθι είχαν εκτοξεύσει βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον ισραηλινών στόχων, μεταξύ άλλων και εντός της ισραηλινής πόλης Εϊλάτ.

Όπως είπε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, η τελευταία επίθεση έγινε «μετά από 24 ώρες μιας άλλης στρατιωτικής επιχείρησης με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στους ίδιους ισραηλινούς στόχους».

Ποιοι είναι οι Χούθι

Οι Χούθι ανήκουν σε μια φυλή από τη βορειοδυτική επαρχία Σαάντα της Υεμένης και είναι οπαδοί της σέκτας των Ζαϊντί, του σιιτικού Ισλάμ, στον οποίο εκτιμάται ότι ανήκει το 25% του πληθυσμού της χώρας. Μετά την ενοποίηση της Βόρειας και της Νότιας Υεμένης το 1990, οι Χούτι διεξήγαγαν μια σειρά εξεγέρσεων και το 2014 κατέλαβαν με επιτυχία τον έλεγχο της πρωτεύουσας Σαναά, ξεκινώντας έναν εμφύλιο πόλεμο που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Το 2011 ο επί τρεις δεκαετίες κυβερνήτης της χώρας, Αλί Αμπντάλα Σάλεχ, παραιτήθηκε ύστερα από εξέγερση στο πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης. Μετά την επίτευξη μιας μεταβατικής συμφωνίας που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Αμπντ Ραμπούχ Μανσούρ Χαντί τον αντικατέστησε και οι συνομιλίες έθεσαν τις βάσεις για μια συνταγματική συνέλευση και νέες εκλογές.

Οι Χούθι, ωστόσο, απέρριψαν το σχέδιο ομοσπονδίας που προέκυψε. Το 2014, η κυβέρνηση μείωσε τις επιδοτήσεις καυσίμων, προκαλώντας διαμαρτυρίες, και οι Χούτι εκτόπισαν την κυβέρνηση του Χάντι, οι δυνάμεις του οποίου διατηρούν τον έλεγχο του ανατολικού τμήματος της χώρας.

Το σιιτικό Ιράν βοήθησε τους Χούθι και η σουνιτική Σαουδική Αραβία υποστήριξε την κυβέρνηση. Η βία έχει καταστρέψει τους απλούς κατοίκους της Υεμένης, οι οποίοι λένε ότι μεταξύ των αεροπορικών επιδρομών, της οικονομικής κατάρρευσης και της αυξανόμενης πείνας, η ζωή έχει γίνει σχεδόν αφόρητη.



ΠΗΓΗ