Στις Βρυξέλλες βρίσκεται ο Γιώργος Γεραπετρίτης προκειμένου να συμμετάσχει στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων. Προσερχόμενος στην συνεδρίαση, ο υπουργός ανέφερε πως το Συμβούλιο καλείται να διαχειριστεί τρία βασικά θέματα.
Στην συνέχεια, ανέφερε πως «Το οποιοδήποτε σχέδιο ειρήνευσης θα πρέπει να περιλαμβάνει, πρώτον, την απόλυτη καταδίκη κάθε μορφής τρομοκρατίας. Θα πρέπει, δεύτερον, να περιλαμβάνει την απελευθέρωση των ομήρων, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η συζήτηση της επόμενης ημέρας και βεβαίως, τρίτον, να υπάρξει μία προοπτική, η οποία θα είναι βιώσιμη. »
Η δήλωση του Γιώργου Γεραπετρίτη
«Συναντιόμαστε σήμερα, υπό αντίξοες συνθήκες, σε μία εξαιρετικά κρίσιμη φάση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων θα πρέπει άμεσα να διαχειριστεί τρία κρίσιμα ζητήματα.
Το πρώτο είναι το ανθρωπιστικό. Υπάρχει μία σοβαρότατη επιδείνωση ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Η Ελλάδα υποστηρίζει τη διάνοιξη περισσότερων ανθρωπιστικών διαδρόμων, έτσι ώστε να μπορέσει, χωρίς προβλήματα, να εισέλθει στις πληγείσες περιοχές η ανθρωπιστική βοήθεια και να αποκατασταθούν οι βασικές υποδομές.
Δεύτερον, θα πρέπει άμεσα να διαχειριστούμε το ζήτημα της μη διάχυσης των εχθροπραξιών. Είμαστε εξαιρετικά ανήσυχοι για όσα συμβαίνουν σήμερα στον Λίβανο, στη Συρία, στο Ιράκ, βεβαίως, στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας βρίσκεται υπό σοβαρό κίνδυνο.
Και τρίτον, θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για την επόμενη μέρα, παρέχοντας μία προοπτική στις δύο πλευρές και ιδίως, στην παλαιστινιακή πλευρά. Σήμερα, θα βρεθούμε με τους Υπουργούς Εξωτερικών της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Ιορδανίας. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω και τους τρεις, όπως και τους Αρχηγούς κρατών και τον Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου. Είναι κρίσιμη η συμβολή τους στην αποκλιμάκωση της κρίσης.
Το οποιοδήποτε σχέδιο ειρήνευσης θα πρέπει να περιλαμβάνει, πρώτον, την απόλυτη καταδίκη κάθε μορφής τρομοκρατίας. Θα πρέπει, δεύτερον, να περιλαμβάνει την απελευθέρωση των ομήρων, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η συζήτηση της επόμενης ημέρας και βεβαίως, τρίτον, να υπάρξει μία προοπτική, η οποία θα είναι βιώσιμη. Η δε, αρχιτεκτονική ασφαλείας της περιοχής να τελεί υπό την προστασία της διεθνούς κοινότητας. Η περαιτέρω καθυστέρηση σε μία τέτοια κρίσιμη φάση δεν μπορεί να είναι επιλογή.»
