Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που πρωταγωνίστησε στην πολιτική ζωή για 50 χρόνια.
Στη Γερμανία ήταν περισσότερο γνωστός ως αυτός που ενώ ήταν «προορισμένος» να γίνει ο ηγέτης της CDU, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, είδε δύο φορές την καριέρα του να ανακόπτεται.
Την πρώτη με την απόπειρα δολοφονίας σε βάρος του το 1990 και τη δεύτερη με την ανάμειξή του στο σκάνδαλο των παράνομων χρηματοδοτήσεων που τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την ηγεσία του κόμματός του, ανοίγοντας το δρόμο για την Άνγκελα Μέρκελ.
Στην Ελλάδα το όνομά του Γερμανού υπουργού Οικονομικών έχει ταυτιστεί με τη σκληρή λιτότητα και τα εμπόδια που έβαζε στις συνεδριάσεις του Eurogroup, ενώ η δήλωσή του ότι «έχει ήσυχη τη συνείδησή του» για τις συνέπειες των μνημονίων στον ελληνικό λαό έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη όλων.
Η είδηση του θανάτου του απασχόλησε σήμερα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τα οποία αφιέρωσαν εκτενή ρεπορτάζ στο πολιτικό έργο του και το αποτύπωμα του στην Γηραιά Ήπειρο.
«Δεν μοίρασε ποτέ τις συμπάθειές του»
Στη Γερμανία η Bild αποκαλύπτει τέσσερα μυστικά για τον «πολιτικό θρύλο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε», όπως τον χαρακτηρίζει.
«Αυτοί που είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το μικρό του όνομα, αυτοί που έσπρωχναν την αναπηρική του καρέκλα», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος, στο οποίο τονίζεται ότι ο Σόιμπλε διαμόρφωσε την ομοσπονδιακή πολιτική επί δεκαετίες.
«Παρέμεινε ένας συντηρητικός πολιτικός οραματιστής μέχρι τα τελευταία του χρόνια»
Όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, επέτρεπε μόνο σε λίγους συναδέλφους του να του σπρώχνουν το αναπηρικό καροτσάκι και μεταξύ αυτών ήταν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αναφέρεται στο ρεπορτάζ, ενώ υπογραμμίζεται ότι ήταν μαχητής της ισότητας.
«Δεν μοίρασε ποτέ τις συμπάθειές του κατά μήκος των κομματικών γραμμών. Του άρεσε όταν κάποιος ήταν έξυπνος και είχε εντελώς διαφορετικές θέσεις από αυτόν».
«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, πέθανε σε ηλικία 81 ετών», γράφει το Politico, το οποίο σημειώνει ότι ο εκλιπών «από το 2009 ως το 2017 απέκτησε διεθνή φήμη, αλλά προκάλεσε και μεγάλες αντιπαραθέσεις, καθώς έγινε το πρόσωπο των αυστηρών μέτρων λιτότητας που επέβαλε η γερμανική κυβέρνηση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης κατά τη διάρκεια της κρίσης της ευρωζώνης».
Μάλιστα, φιλοξενεί τις δηλώσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου στον ΣΚΑΪ, που ανέφερε ότι «Σε στιγμές που πεθαίνει ένας αντίπαλος, γιατί ήταν αντίπαλος, είναι καιρός για αναστοχασμό… Θα είναι πολύ αυστηρή η κρίση της Ιστορίας με τον Σόιμπλε».
Με τη σειρά της, η Deutsche Welle κάνει λόγο για έναν «ισχυρό βετεράνο της γερμανικής πολιτικής» και, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει ότι «μια ζωή χωρίς πολιτική ήταν αδιανόητη για τον Σόιμπλε».
Επίσης, ο αρθρογράφος Volker Witting κάνει ειδική μνεία στην περίοδο που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν πρόεδρος της γερμανικής Bundestag και επισημαίνει ότι «με το κοφτερό μυαλό του, την κατανόηση της γερμανικής δημοκρατίας και το χιούμορ του, διηύθυνε τις συνεδριάσεις όπως κανένας άλλος».
Παράλληλα, τονίζει ότι υπήρξε επιδραστικός σε μεγαλύτερη ηλικία και ότι «παρέμεινε ένας συντηρητικός πολιτικός οραματιστής μέχρι τα τελευταία του χρόνια».
H γαλλική Le Monde υπενθυμίζει ότι ο Σόιμπλε βοήθησε στη διαπραγμάτευση για την επανένωση της Γερμανίας το 1990 και «έπαιξε κεντρικό ρόλο στις προσπάθειες λιτότητας για να βγει η Ευρώπη από την κρίση χρέους».
«Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν επίσης ακούραστος αγωνιστής για τη γαλλογερμανική προσέγγιση», προστίθεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Ακόμη, γίνεται λεπτομερής αναφορά στην κριτική, που δέχτηκε, για τη στάση του στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης της χώρας μας.
«Στην Ελλάδα είχε πολλούς εχθρούς επειδή ήταν άκαμπτος κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στη χώρα αυτή. Το 2015 πρότεινε την αποχώρησή της από την ευρωζώνη. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος εκείνη την εποχή (2015) διαπραγματευόταν με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επέκρινε τον πρώην ομόλογό του την Τετάρτη ότι υπερασπίστηκε τη βίαιη λιτότητα και την εξαθλίωση της Ελλάδας», καταλήγει το ρεπορτάζ.
Στην Ιταλία, το Rai υπογραμμίζει ότι ο εκλιπών ήταν συνδεδεμένος με το Κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και δεν παραλείπει -ούτε αυτό- να αναφέρει πως ο Γερμανός πολιτικός «έγινε ευρέως γνωστός ως υπουργός Οικονομικών της Άνγκελα Μέρκελ κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, υποστηρίζοντας την πλήρη λιτότητα και μια πολύ σκληρή γραμμή με την Ελλάδα».
Ποιος ήταν λοιπόν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε;
Γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1942 στο Φράιμπουργκ. Σπούδασε Νομική, αλλά σύντομα επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο της πολιτικής. Εντάχθηκε στο CDU το 1965. Το 1972 ανέλαβε για πρώτη φορά θητεία στην Bundestag, όπου υπηρέτησε χωρίς διακοπή μέχρι τον θάνατό του.
Η γερμανική πολιτική συνδέθηκε σε μεγάλο βαθμό με το όνομα του Σόιμπλε για δεκαετίες. Ήταν αρχικά επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας και Ομοσπονδιακός Υπουργός Ειδικών Καθηκόντων υπό τον Καγκελάριο Χέλμουτ Κολ και από το 1989 έως το 1991 Ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από έναν ψυχικά διαταραγμένο άνδρα τον Οκτώβριο του 1990, ο Σόιμπλε είχα καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά η πολιτική του καριέρα συνεχίστηκε. Αφού ο εν λόγω συνασπισμός έχασε την εξουσία το 1998, ο Σόιμπλε έγινε ηγέτης του κόμματος στο πλαίσιο της αναδιάταξης του CDU. Γενική Γραμματέας έγινε η Άνγκελα Μέρκελ.
Στον απόηχο του σκανδάλου διαφθοράς στο CDU, στο οποίο ενεπλάκη και το όνομά του, ο Σόιμπλε παραιτήθηκε από πρόεδρος του κόμματος τον Φεβρουάριο του 2000. Τον διαδέχθηκε η Μέρκελ και το 2005, ως καγκελάριος, όρισε τον Σόιμπλε υπουργό Εσωτερικών, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ανέλαβε τη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017, ο Σόιμπλε εξελέγη Πρόεδρος της Bundestag, το δεύτερο υψηλότερο αξίωμα στην πολιτεία, ως διάδοχος του Νόρμπερτ Λάμερτ. Ο Σόιμπλε αρνήθηκε το αξίωμα του ομοσπονδιακού προέδρου, το οποίο είναι και το ανώτατο.
Μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021, τις οποίες έχασαν οι Χριστιανοδημοκράτες, ο Σόιμπλε αποχώρησε από τις ηγετικές επιτροπές. Στην Bundestag, ο Μπέρμπερ Μπας έγινε πρόεδρος και ο Σόιμπλε ήταν πλέον μέλος του κοινοβουλίου έως και τον θάνατό του.
