O Αιμίλιος Χειλάκης μίλησε στη Δανάη Μπάρκα και στον Άρη Καβατζίκη για τα επαγγελματική του πορεία στον χώρο της υποκριτικής.
O ρόλος σε μια διαφορετική παράσταση «Μη σου τύχει»
Η μετάβασή του σε πιο κωμικούς ρόλους δεν ήταν εύκολη υπόθεση στην αρχή:
«Φοβήθηκαν οι άλλοι, εγώ όχι. Όταν προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε θίασο, ήθελα να έχω μόνο δραματικούς ηθοποιούς όχι κωμικούς. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα, να κάνεις κωμωδία με δραματικούς ηθοποιούς.
Ήθελα να δοκιμαστώ σε αυτό και η πίστη ανθρώπων όπως η Ελένη Καρακάση και ο σπουδαίος θίασος που έχω, πίστεψε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι πάρα πολύ σοβαρά, να κάνουμε μια κωμωδία με φοβερή ακρίβεια και φέραμε αυτό το αποτέλεσμα. Όταν πας να κάνεις μια τέτοια κωμωδία, η οποία είναι φάρσα, ο άλλος λέει θα με κάνεις να γελάσω;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο και εγώ αυτό το θαύμαζα, θεωρούσα τους κωμικούς μας ηθοποιούς πολύ γενναίους».
Υπάρχει μια περίοδος της ζωής μου που δε θέλω να τη θυμάμαι
«Ο Αιμίλιος εκείνης της περιόδου δεν είναι φίλος μου, ήταν ένα παιδί που ήταν λίγο πιο σκοτεινό, είχε πιστέψει για τον εαυτό του πράγματα τα οποία δεν ίσχυαν, αλλά με το που άρχισα να ασχολούμαι με τις παραγωγές κατέβηκα από το καλάμι.
Ήταν το 2000, άρχισα να κάνω παραγωγές πιστεύοντας ότι είμαι πολύ πιο σπουδαίος από ό,τι μπορούσα να είμαι και η ζωή μού απέδειξε ότι δεν είσαι, είσαι ένας άνθρωπος κάλος, εργατικός, που προστατεύει τους συναδέλφους του. Δεν είσαι ο σπουδαιότερος ηθοποιός του κόσμου.
Όσο και να θέλεις, έρχεται η ζωή να σου αποδείξει ότι δεν είσαι. Είναι ωραίο μάθημα αυτήν τη στιγμή που καταλαβαίνεις ότι πρέπει να κατέβεις από το καλάμι που εσύ ο ίδιος ανέβηκες. Είναι η στιγμή της επαγγελματικής σου ενηλικίωσης και είμαι τυχερός που το βίωσα στα 30 μου»
Κοντά στην οικονομική καταστροφή
«Είχα τρεις εμπορικές αποτυχίες, καταστράφηκα οικονομικά ενώ ήταν εξαιρετικές παραστάσεις. Μετά από 15 χρόνια ξανακαταστράφηκα οικονομικά, δεν έβαλα μυαλό, αλλά το έκανα με πλήρη γνώση ενώ τότε το είχα κάνει για να αποδείξω ότι είμαι κάποιος. Τότε, το 2017, παίρνω τηλέφωνο τη μητέρα μου και της λέω «χρειάζομαι 12.000 ευρώ για να πληρώσω τους ηθοποιούς”. Δεν είχα να πληρώσω τους ηθοποιούς, έκανα μετά δύο παραγωγές για να ξεχρεώσω.»
